Terminem bonding w stomatologii określamy poprawę wyglądu i funkcji zębów za pomocą materiałów kompozytowych, standardowo używanych do wypełniania ubytków. Bonding można stosować zarówno w przypadku niewielkich korekt (np. ukruszenia zęba), jak i kompleksowej odbudowy zwarcia. Niezwykle precyzyjne odtworzenie kształtu zębów materiałem kompozytowym przyspieszają dziś technologie cyfrowe.
Pacjenci, którzy z różnych względów są zmuszeni odbudować ząb, mogą skorzystać z różnych form odbudowy protetycznej. Najczęściej stosowane są korony protetyczne, licówki, mosty, wkłady typu inlay czy protezy. Tego typu prace wykonuje się zwykle z porcelany lub cyrkonu w laboratorium protetycznym we współpracy lekarza stomatologa oraz technika dentystycznego. W wielu przypadkach, kiedy ząb czy zęby nie są mocno zniszczone, wystarczy je odbudować materiałem kompozytowym.
Odbudowa zniszczonych zębów metodą bondingu (przed / po).
Bonding – szybka i skuteczna naprawa zęba
Słowo bonding pochodzi od angielskiego „bond”, czyli spajać, łączyć. Technika polega na zastosowaniu materiału kompozytowego do odbudowy prawidłowego kształtu zęba bądź zębów. Bonding jest przydatny przy niewielkich zmianach estetycznych (np. ukruszenie brzegów siecznych czy złamanie zęba). Bonding stosujemy również przy bardziej rozległych odbudowach (np. kiedy zęby są starte i potrzebne jest ich podniesienie i odtworzenie prawidłowej płaszczyzny zwarcia). W pierwszym przypadku materiał jest nakładany i formowany „z ręki”. W drugim często potrzebne jest opracowanie projektu i użycie specjalnego szablonu. Materiał kompozytowy jest utwardzany za pomocą lampy, tak jak w przypadku tradycyjnej „plomby”.
Flow injection – bonding z szablonu
W sytuacji, kiedy materiałem kompozytowym chcemy odbudować większą płaszczyznę zwarcia, a nawet naprawić niewielkie zmiany funkcjonalne, stosujemy tzw. technikę flow injection. Polega ona na wpuszczania materiału kompozytowego do indywidualnego szablonu (matrycy) zamiast bezpośrednio na ząb. Przygotowanie projektu (tzw. wax-up) w technologii cyfrowej przyspiesza cały proces i czyni odbudowę niezwykle precyzyjną. Wax-up, który jest trójwymiarową wizualizacją ostatecznego efektu leczenia protetycznego, wykonuje się na modelu stworzonym na bazie cyfrowego skanu wewnątrzustnego. Coraz rzadziej jest to wycisk gipsowy. W oparciu o projekt, drukujemy szynę odzwierciedlającą warunki anatomiczne pacjenta. Do szyny wprowadzamy materiał kompozytowy w wybranym kolorze.
Zęby odbudowane techniką bondingu.
Bonding – liczy się precyzja
Niezależnie od tego, czy naszym celem jest odbudowa jednego zęba czy kilku zębów, kluczową kwestią pozostaje zapewnienie im prawidłowych kontaktów zwarciowych. Największe znaczenie ma wysokość zębów i ich zaguzkowanie. Jeśli zęby dolne i górne nie kontaktują się ze sobą w sposób prawidłowy, może to prowadzić do zaburzeń zgryzu. Stąd już blisko do poważnych kłopotów: ścierania zębów, paradontozy, bólów stawów skroniowo-żuchwowych, a nawet głowy. Dlatego też warto powierzyć bonding lekarzowi doświadczonemu w tej technice. Rzetelnie oceni on czy odbudowa materiałem kompozytowym jest możliwa czy zasadne będzie wykonanie projektu cyfrowego.
Zostaw komentarz